11/11/15 0 σκέψεις

Η αργή μηχανή του απέρωτα, Χούλιο Κορτάσαρ



Η αργή μηχανή του απέρωτα
τα γρανάζια της άμπωτης, τα σώματα που αφήνουνε τα μαξιλάρια
τα σεντόνια, τα φιλιά.
κι ορθοί μπρος στον καθρέφτη σε ανάκριση.
καθένας για λογαριασμό του.
πια μεταξύ τους δεν κοιτάζονται.
όχι γυμνοί ο ένας για τον άλλον.
πια δεν σ' αγαπώ.
αγάπη μου.

*Η σύνθλιψη των σταγόνων, μετάφραση: Βασίλης Λαλιώτης, εκδόσεις Biblioteque
3/11/15 0 σκέψεις

Τον άνεμο τον έλεγαν Εσύ


14 Ιουνίου 1926

Η Ελεγεία σου. Ράινερ, όλη μου τη ζωή χάριζα τον εαυτό μου μέσα σε ποιήματα - σε όλους. Και σε ποιητές. Ωστόσο έδινα πάντα πάρα πολλά, και πάντα έπνιγα την πιθανή απάντηση. Η απάντηση τρόμαζε. Προεξοφλούσα όλη την αντήχηση. Γι' αυτό δεν μου έχουν γράψει οι ποιητές κανένα ποίημα (κακό - ούτε καν, λιγότερο από κανένα!) - κι εγώ πάντα μειδιούσα: το αφήνουν σ' εκείνον που θα έρθει ύστερα από εκατό χρόνια.

Και, Ράινερ, το ποίημά σου, το ποίημα του Ρίλκε, του ποιητή, της ποίησης - ένα ποίημα. Και, Ράινερ, η σιωπή μου. Αντίστροφη κατάσταση. Σωστή κατάσταση.

Αχ, σε αγαπώ, διαφορετικά δεν μπορώ να το ονομάσω, είναι η πρώτη και η καλύτερη λέξη.

Ράινερ, εχθές το βράδυ βγήκα λίγο έξω να μαζέψω απλωμένα ρούχα, γιατί πήγαινε να βρέξει. Και πήρα όλο τον άνεμο - όχι, όλο τον Βορρά στην αγκαλιά μου. Και τον έλεγαν Εσύ. (Αύριο θα είναι ο Νότος!) Δεν τον πήρα μέσα στο σπίτι, έμεινε στο κατώφλι. Μέσα στο σπίτι δεν μπήκε, με πήρε όμως μαζί του στη θάλασσα, μόλις αποκοιμήθηκα.

Ο πρώτος σκύλος που θα χαϊδέψεις ύστερα απ' αυτό το γράμμα είμαι εγώ. Πρόσεξε πόσο θα απορήσει.

Μαρίνα Τσβετάγιεβα στον Ράινερ Μαρία Ρίλκε 
Ημερολόγιο 2011, Ερωτικές σελίδες, εκδόσεις Μεταίχμιο
φωτό: kafastudio.com 
 
;