Αυτόματη γραφική

Η εποχή μας είναι γεμάτη από ανθρώπους που πιστεύουν υπερβολικά στον εαυτό τους και από ανθρώπους που πιστεύουν ελάχιστα σε αυτούς.

[Ας πιούμε σε αυτούς]

Οι πρώτοι πίνουν το αίμα των άλλων, οι δεύτεροι τρέφονται από τις πληγές τους.

Είναι άδικο να βρίσκεις σπίτι και να μην έχεις τι να ζήσεις, όπως όταν βρίσκεις τοίχο λευκό και δεν έχεις μελάνι ή δεν έχεις ιδέα περί τίνος πρόκεισαι.

[Tο «πρόκεισαι» δεν στέκεται όρθιο χωρίς να ακουμπά στη φαντασία]

Οι λέξεις δεν έχουν δύναμη αν δεν τους τη δώσεις εσύ.

Με σένα ο κόσμος τρέχει με πιο γρήγορες ταχύτητες ώστε και πάλι να καταφέρεις να ζεις το παρόν και να μη γίνεσαι από το παρελθόν σου.

Να μη νομίζεις ότι όλα έχουν τελειώσει όταν περνάς έξω από μια κρεπερί και σκέφτεσαι ότι έτσι όπως άνοιξε, έτσι και θα κλείσει.

Και να μην εκνευρίζεσαι όταν σε λένε σοβαρή και μελαγχολική. Αν αυτό είσαι, αυτό πρέπει να γίνεις.

Άλλος ορίζει την ποιότητά σου. Έχεις ελάχιστη ελευθερία κίνησης και με τα νήματα στα πόδια πρέπει να πορευτείς.

[Κι αν πέσεις, επιβάλλεται να σηκώσεις το χέρι σου και να μαστιγωθείς]

Υπό τους ήχους του:

(Photo: deviantart/ birazhayalci)