«Rien ne va plus», Μαργαρίτα Καραπάνου

Αποσπάσματα από τη μαγευτική γραφή της:

(Σχεδόν αντί προλόγου)

«Οι άνθρωποι ερμηνεύουν μία πράξη και κάθε ερμηνεία είναι διαφορετική. Γιατί, με το να τη λένε και να τη ξαναλένε, οι άνθρωποι δεν αποκαλύπτουνε την πράξη, αλλά τον εαυτό τους». | Rashomon, Akira Kurosawa
.............................................................................................................................................................

«Και λέει ο Θεός: Ο άνθρωπος έχει χώρους μέσα στην καρδιά του που δεν υπάρχουνε ακόμα. Και μέσα σε αυτούς τους χώρους εισχωρεί ο πόνος, ώστε επιτέλους να υπάρξουνε».
..............................................................................................................................................................

«Γιατί κι οι άνθρωποι που μας αγαπούν μας γδέρνουνε, σαν τον Καίσαρα. Πρέπει να αφήνουμε στον άλλο την ελευθερία να μας δείχνει την αγάπη του όπως θέλει, όπως ξέρει, όπως μπορεί, αρκεί να μη μας καταστρέφει. Κι ο έρωτας τι είναι; Νυχιές αγάπης είναι, σημάδια, ίχνη που αφήνει ο άλλος μέσα σου».
...............................................................................................................................................................

«Μα ποια ζωή; Μιλάς σαν παιδί. Δεν υπάρχει μια ζωή. [...] Τη ζωή μας τη φτιάχνουμε. Αν θέλεις τη δυστυχία, θα την έχεις. Η ευτυχία τρομάζει, συμφωνώ, είναι πολύ πιο δύσκολη. Πρέπει να σπάσεις πολλές αντιστάσεις για να πλησιάσεις τους άλλους. Φαίνεται παράδοξο, αλλά η δυστυχία είναι εύκολη. Ενώ πρέπει να αγαπάς πολύ τον εαυτό σου για να τον αφήσεις ελεύθερο να ευτυχήσει. Πρέπει να αισθάνεσαι ότι το αξίζεις. Αλλιώς δεν αντέχεις τη χαρά».