Υπάρχει το χθες...
Διονύσης Τσακνής: «Για εκείνους που ισχυρίζονται πως οι ιδεολογίες έχουν τελειώσει, ο κ. Τσακνής σημειώνει ότι απλά βολεύονται με αυτήν την άποψη. ''Προφανώς αυτό δεν ισχύει. Απλώς κάποιους τους βολεύει αυτή η άποψη για ευνόητους λόγους. Στο βαθμό που υπάρχει η ιδεολογία της κυρίαρχης τάξης δεν είναι δυνατόν να μην υπάρχει και η ιδεολογία της εργατικής τάξης. Οποιοι διακηρύσσουν ότι έχουν τελειώσει οι ιδεολογίες ουσιαστικά επιδιώκουν να μην υπάρχει η ιδεολογία της εργατικής τάξης. Δε θα τους κάνουμε λοιπόν αυτήν τη χάρη'', λέει. »
και υπάρχει και το αύριο.
Αν είχατε το φωτόσπαθο, τι θα κάνατε;
Βασίλης Μαυρογεωργίου: « Θα ’θελα πάρα πολύ να βομβαρδίσω τη Βουλή. Μου φάνηκε απίστευτο που ακόμα κι όταν κάηκαν οι άνθρωποι στη Marfin στη Βουλή έγινε το γνωστό πολιτικό παιχνίδι ''ψάχνουμε πώς να χειριστούμε ένα γεγονός''. Το Κοινοβούλιο είναι ένας άλλος κυβερνοχώρος και οι πολιτικοί δεν πατούν πολύ καλά στα πόδια τους, ούτε βλέπουν τι συμβαίνει γύρω τους. Κάθε γεγονός μεταφράζεται σε πολιτικό όφελος. Δηλαδή σκοτώνονται δέκα άνθρωποι; Σκέφτονται ποιος θα πάρει ψήφους απ’ αυτό. Απολύονται 1.000 άτομα; Σκέφτονται χαιρέκακα σε ποιον θα πέσει η πολιτική ευθύνη. Η πυροσβεστική σβήνει γρήγορα τη φωτιά; Σκέφτονται ότι η κυβέρνηση θα εξασφαλίσει ψήφους».
Διονύσης Τσακνής: «Για εκείνους που ισχυρίζονται πως οι ιδεολογίες έχουν τελειώσει, ο κ. Τσακνής σημειώνει ότι απλά βολεύονται με αυτήν την άποψη. ''Προφανώς αυτό δεν ισχύει. Απλώς κάποιους τους βολεύει αυτή η άποψη για ευνόητους λόγους. Στο βαθμό που υπάρχει η ιδεολογία της κυρίαρχης τάξης δεν είναι δυνατόν να μην υπάρχει και η ιδεολογία της εργατικής τάξης. Οποιοι διακηρύσσουν ότι έχουν τελειώσει οι ιδεολογίες ουσιαστικά επιδιώκουν να μην υπάρχει η ιδεολογία της εργατικής τάξης. Δε θα τους κάνουμε λοιπόν αυτήν τη χάρη'', λέει. »
και υπάρχει και το αύριο.
Αν είχατε το φωτόσπαθο, τι θα κάνατε;
Βασίλης Μαυρογεωργίου: « Θα ’θελα πάρα πολύ να βομβαρδίσω τη Βουλή. Μου φάνηκε απίστευτο που ακόμα κι όταν κάηκαν οι άνθρωποι στη Marfin στη Βουλή έγινε το γνωστό πολιτικό παιχνίδι ''ψάχνουμε πώς να χειριστούμε ένα γεγονός''. Το Κοινοβούλιο είναι ένας άλλος κυβερνοχώρος και οι πολιτικοί δεν πατούν πολύ καλά στα πόδια τους, ούτε βλέπουν τι συμβαίνει γύρω τους. Κάθε γεγονός μεταφράζεται σε πολιτικό όφελος. Δηλαδή σκοτώνονται δέκα άνθρωποι; Σκέφτονται ποιος θα πάρει ψήφους απ’ αυτό. Απολύονται 1.000 άτομα; Σκέφτονται χαιρέκακα σε ποιον θα πέσει η πολιτική ευθύνη. Η πυροσβεστική σβήνει γρήγορα τη φωτιά; Σκέφτονται ότι η κυβέρνηση θα εξασφαλίσει ψήφους».
0 σκέψεις:
Δημοσίευση σχολίου