Στην περίπτωση της Regina Spektor, ισχύει μετά βεβαιότητας το γνωστό διαφημιστικό σλόγκαν, λιγάκι παραφρασμένο: «Ποτέ δεν μπορείς να ακούσεις μόνο ένα». Κάθε τραγούδι αυτού του 30χρονου πια κοριτσιού που γεννήθηκε στη Ρωσία και μεγάλωσε στην Αμερική είναι ένα ξεχωριστό παραμύθι. Μπορεί να γνωρίζεις την υπόθεση, την κεντρική ιδέα του αλλά είναι σίγουρο πως ποτέ δεν το έχεις ακούσει με αυτόν τον τρόπο.
Γιατί το δυνατό χαρτί της μουσικής πορείας της Spektor έως τώρα είναι οι ευφάνταστοι στίχοι, που ακουμπούν βέβαια σε μία απολύτως ταιριαστή και συχνά ρυθμική μελωδία. Τα επιμελείται η ίδια. Γράφει στίχους, μουσική και ερμηνεύει. Τραγουδά για μουσικά κουτιά, για δυο πουλιά πάνω σε ένα καλώδιο, για τις σταγόνες της βροχής, για τον Υδροχόο, για δυο πτυσσόμενες καρέκλες σε μια παραλία. Για ο,τιδήποτε μπορεί να περνά απαρατήρητο, για ο,τιδήποτε μπορεί να είναι ασυνήθιστο ή γεννημένο και μεγαλωμένο μέσα στη φαντασία της.
Η ίδια, σε αυτά τα δέκα χρόνια που βρίσκεται στη δισκογραφία, σκύβει πάνω από κάθε τραγούδι που δημιουργεί με εξαιρετική προσοχή. Ομολογεί πως προτιμά να έχει κάθε κομμάτι το δικό του, ιδιαίτερο στυλ παρά να χαρακτηρίζεται συνολικά η μουσική της ως φολκ ή αντιφόλκ. Και το καταφέρνει αφού καθένα από αυτά εκφράζει διαφορετικές ψυχικές διαθέσεις με τον πιο ανορθόδοξο τρόπο. Με στίχους που απαντούν σε όλα εκείνα που δεν μπορείς να συμπεριλάβεις σε μια ερώτηση ή που θέτουν ερωτήματα όταν νομίζεις ότι έχεις βρεις όλες τις απαντήσεις.
«I'm still an ass hole playing with candles/blowing out wishes, blowing out dreams/Just sitting here and trying to decipher/what's written in Braille upon my skin». Με την ίδια ευκολία που «χτίζεις» μια εικόνα στο μυαλό ακούγοντας αυτούς τους στίχους, κατασκευάζεις μια ακόμη, ολότελα διαφορετική, απορροφώντας τους παρακάτω: «Let's get a silver bullet trailer and have a baby boy/ I'll safety pin his clothes all cool and you'll graffiti up his toys/ I've got a perfect body, but sometimes I forget/ I've got a perfect body, 'cause my eyelashes catch my sweat». Αυτό αγαπά να κάνει η Regina Spektor. Να σε περιμένει στη γωνία για να σε περάσει, με γέφυρα τα τραγούδια της, από την απογοήτευση στον ενθουσιασμό κι από τον προβληματισμό σε μια νέα, αισιόδοξη αρχή.
Υ.Γ: Με τη Regina έχουμε την ίδια μέρα γενέθλια. Δεν τραγουδά τυχαία «Born of a sign that carries vessels/but in a month that's cold as ice/I know I question things too quickly/but I have never questioned if I've loved».
0 σκέψεις:
Δημοσίευση σχολίου