15/1/12

One day (2011)


Μια μέρα

θα τρέξω μαζί σου στην κατηφόρα των αγρών.

Τα στάχυα θα' ναι χρυσά από ήλιο και χαμόγελο.

Εσύ σίγουρος από πάντα.

Εγώ με τα σύννεφά μου,

όπως πάντα.

Μπροστά η πόλη θα μοιάζει με τεράστια τρύπα που θέλει να μας καταπιεί.

Μπροστά η πόλη θα είναι μια τεράστια τρύπα που θέλει να μας καταπιεί.

Καθόλου, όμως, δεν θα με νοιάζει

γιατί στις χούφτες μου θα κλείνω ένα σπασμένο κουκουνάρι,

μια ποίηση

και μια μέρα.

Με λίγα λόγια, μια ολόκληρη ζωή.

2 σκέψεις:

Φοίβος είπε...

Σου πάει ο υπερρεαλισμός.

a-prosar είπε...

Μάλλον έτσι θα 'ναι (Αυτό ήταν ένα ωραίο σχόλιο) :)

Δημοσίευση σχολίου

 
;