Κι έτσι απλά, το καλοκαίρι απέκτησε τον ήχο του.
Είκοσι χρόνια
-
Είκοσι χρόνια εδώ. Σχεδόν κάθε μέρα τα τελευταία είκοσι χρόνια εδώ. Μα πώς
γίνεται; Μα δεν έχεις ζωή; Έχω. Αυτήν. Που αλληλεπιδρά διαρκώς με την
εξωψηφια...
1 σκέψεις:
Αργοπορημένα. Ευχαριστώ θερμά.
Μας γνώρισες τον ήχο.
Άκουσα. Ήχος γλυκός. Δροσερός.
Κορίτσι γελαστό με καθαρά μάτια.
Υπέροχος συνδυασμός ήχου και εικόνας.
Η θέαση (Zaz -Je veux -apo Figaro)
πέρασε το καλοκαίρι στην καρδιά μου.
δεν ξέρω γαλλικά αλλά κατάλαβα.
οχι ύλη, μόνο χαρά και ελευθερία.
η αιώνια λιακάδα στο μυαλό μας.
η χαρά της ελευθερίας.
Ευχαριστώ θερμά.
Δημοσίευση σχολίου