Είκοσι χρόνια
-
Είκοσι χρόνια εδώ. Σχεδόν κάθε μέρα τα τελευταία είκοσι χρόνια εδώ. Μα πώς
γίνεται; Μα δεν έχεις ζωή; Έχω. Αυτήν. Που αλληλεπιδρά διαρκώς με την
εξωψηφια...
Οταν ο χρόνος μέσα μου παγώνει, τότε είναι που θέλω να πάψω να σκέφτομαι. Θα ήμουν ευτυχισμένη αν δεν σκεφτόμουν. Αν σταματούσα να σκεφτόμουν, δεν θα ήμουν εγώ. Και τώρα που παραμένω ''εγώ'', τι κατάλαβα; Ακόμα παγώνει ο χρόνος, και μέσα και έξω και διαρκώς. Και μαζί του παγώνω κι εγώ. Και παγιώνομαι στο ''εγώ'' μου.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
0 σκέψεις:
Δημοσίευση σχολίου