Κατάληψη από αράχνες

Από το απόγευμα της προηγούμενης Πέμπτης και για δυο ημέρες, το τμήμα Δημοσιογραφίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου τελούσε υπό κατάληψη. Αντιεξουσιαστές αποφάσισαν να καταλάβουν συμβολικά το κτίριο αφού ομάδα εξήντα ατόμων του χώρου τους δέχτηκε επίθεση από αστυνομικούς την ώρα που έγραφε με σπρέι υβριστικά συνθήματα κατά των δημοσιογράφων στους δρόμους. Με αυτήν τους την κίνηση, θέλησαν να εναντιωθούν στην «τρομολαγνεία των ΜΜΕ» και στην «σαπίλα που αυτά διαιωνίζουν». 

Την παραπάνω εκδοχή παρουσίασαν οι ίδιοι οι αντιεξουσιαστές σε ανακοίνωσή τους. Φαντάζομαι πως την άλλη πλευρά του νομίσματος δεν μπαίνουν καν στην διαδικασία να την γνωρίσουν. Πάντοτε δημοκρατικά και πολυφωνικά, τακτική δηλαδή τελείως αντίθετη από εκείνη των «τηλεκανίβαλλων» που κατηγορούν. 

Στην σχολή μου δεν πηγαίνω πολύ συχνά. Δεν πιστεύω ότι μου προσφέρει και πολλά, πέρα από τους ορίζοντες που αργά και μεθοδικά μπορεί να μου διευρύνει. Το πανό όμως που έγραφε με κεφαλαία, κόκκινα γράμματα το σύνθημα «Αλήτες, Ρουφιάνοι, Δημοσιογράφοι», μου έτσουξε τα μάτια. Ο τύπος με το σκισμένο τζιν μιλούσε μέσα από το μεγάφωνο για «συνεχιστές διεφθαρμένων πολιτικών» και έγω έψαχνα να δω αν λειτουργεί ακόμα με κασέτα ή αν έχει ενσωματωθεί στην τεχνολογία usb. 

Πώς μπορείς να κάνεις λόγο για οποιαδήποτε μορφή αδικίας και την ίδια στιγμή να μην συνειδητοποιείς πως εσύ ο ίδιος διαπράττεις μία με τα λόγια σου; Στην σχολή Δημοσιογραφίας υπάρχουν φοιτητές που αλλάζουν κανάλι στην θέα καλοπληρωμένων μεγαλοδημοσιογράφων και έχουν σαν πρότυπο ανεξάρτητους επαγγελματίες που υπηρετούν την έρευνα. Παιδιά που ήθελαν από μικρά να ενημερώνονται για να ενημερώνουν, παιδιά που δεν έκαναν πίσω ούτε στιγμή στην επιλογή τους, κι ας τους ζέσταναν για καιρό καρέκλες δημοσίου. 

Κυρίως είναι παιδιά που δεν επέλεξαν να αφιερώσουν τέσσερα χρόνια σε αυτήν την σχολή για να γίνουν «αλήτες» ή για να μεταμορφωθούν σε «ρουφιάνους». Σημάδεψαν με το στυλό τους αυτό το Τμήμα στο μηχανογραφικό τους δελτίο για να γίνουν «δημοσιογράφοι» σκέτο. Σκέτο και απαράλλαχτο. Κι όπως φαίνεται, αυτοί που αποφάσισαν να καταλάβουν το κτίριο, μάλλον δεν τους έχουν καταλάβει. Το πιο πιθανό είναι ότι δεν είναι σε θέση να καταλάβουν γενικότερα τίποτα και κανέναν. Ισως στο δικό τους μυαλό να έχουν κάνει κατάληψη οι αράχνες. Κι αυτό φτάνει.