Θα γράψω γιατί αυτό ξέρω να κάνω.Θα γράψω γιατί αυτό νομίζω πως ξέρω να κάνω. Θα γράψω γιατί αυτό νομίζω πως θέλω να κάνω. Θα γράψω γιατί αυτό μου δίνει δύναμη. Θα γράψω κάποια στιγμή για όσους και όσα μου δίνουν δύναμη, για όσους και όσα μου την στερούν. Θα γράψω όσα πιστεύω ότι οι άλλοι περιμένουν από μένα και μετά για όσα περιμένω εγώ από εκείνους. Θα γράψω γιατί με λυτρώνει. Θα γράφω ικετεύοντας να με λυτρώσει. Κι όταν πάψω, θα γράψω όσα θα έχω γράψει μέχρι τότε σε μια κόλλα χαρτί καμμένη στα άκρα και θα την πετάξω στη θάλασσα, να φτάσει στον πάτο της. Να ξεχάσω όσα έγραψα, εκείνους, εκείνα, εμένα και αυτά τα όσα, όποτε, οπότε.
3 σκέψεις:
Τελικά ψάχνουμε την επικοινωνία.. ή ένα στήριγμα; Τώρα.. γράφουμε απο συνήθεια.. ή απο ανάγκη; Κι αν έχει γίνει συνήθεια; Κι αν έχει γίνει ανάγκη;
Οτι και να έχει γίνει, αρκεί να το κάνεις..
Ό,τι κι να έχει γίνει, αρκεί να το κάνεις! Ίσως έχεις δίκιο! Να γυρίσουμε πλάτη σε κάθε τι που πάμε να συνηθίσουμε.. κι σε κάθε τι που αισθανόμαστε οτι το έχουμε ανάγκη! Εγωισμός; Αυτοκαταστροφή; Άμυνα; Δεν μας νοιάζει.. οτι κι να έχει γίνει, αρκεί να το κάνεις...
Δημοσίευση σχολίου