Περιμένω. Είναι ανάγκη να ξανάρθεις.
το ρέμβασμα
-
Είναι η ψυχή ένα σύννεφο πάνω απ’ την γενέθλια πόλη τις πλείστες μέρες,
χωμένο, αδιαχώριστο στο σώμα τ’ ουρανού Όμως κατά τις διάφανες ώρες, για
παράδειγμ...
6 σκέψεις:
μα πόσο χοντρή πια;
Εννοείς πόσο χοντρή μόντα έχω φάει??
Ασε που δεν μπορώ να σβήσω και το σχόλιο σου γιατι θα προσβάλλω το δικαίωμα συμμετοχής σου στην κοινωνία της πληροφορίας :-)
Μην απαιτείς.
Βασικά, επαιτώ..
* ΟΣΟΙ ΑΓΑΠΟΥΝ
ΔΕΝ ΑΠΑΤΟΥΝ
...ΟΥΤΕ ΕΠΑΙΤΟΥΝ
...ΟΥΤΕ ΑΠΑΙΤΟΥΝ * Θανάσης Χατζής.
ΥΓ. Βιβλίο πάλι..δεν μπορώ να κάνω διαφορετικά
αφού οι αναρτήσεις σου , για μένα,
είναι σαν εκείνο
το παιδικό παιχνίδι, το φιδάκι,
που ανεβοκατεβαίνει τη σκαλιτσα..
και αφού το μόνο που ξέρω να κάνω καλά
είναι να διαβάζω,
χαίρομαι όταν σε διαβάζω..
Δημοσίευση σχολίου