Περιμένω. Είναι ανάγκη να ξανάρθεις.
κυοφορώντας μιαν ήπειρο
-
Νέα γη που δεν πήρε απ’ την μάνα κι όσο για πατέρα σίγουρα δεν έχει με
κανέναν δεν θα μοιάζει δεμένη με τον κόσμο μα κι ελεύθερη. — Νέα γη,
ακούραστη αμό...
6 σκέψεις:
μα πόσο χοντρή πια;
Εννοείς πόσο χοντρή μόντα έχω φάει??
Ασε που δεν μπορώ να σβήσω και το σχόλιο σου γιατι θα προσβάλλω το δικαίωμα συμμετοχής σου στην κοινωνία της πληροφορίας :-)
Μην απαιτείς.
Βασικά, επαιτώ..
* ΟΣΟΙ ΑΓΑΠΟΥΝ
ΔΕΝ ΑΠΑΤΟΥΝ
...ΟΥΤΕ ΕΠΑΙΤΟΥΝ
...ΟΥΤΕ ΑΠΑΙΤΟΥΝ * Θανάσης Χατζής.
ΥΓ. Βιβλίο πάλι..δεν μπορώ να κάνω διαφορετικά
αφού οι αναρτήσεις σου , για μένα,
είναι σαν εκείνο
το παιδικό παιχνίδι, το φιδάκι,
που ανεβοκατεβαίνει τη σκαλιτσα..
και αφού το μόνο που ξέρω να κάνω καλά
είναι να διαβάζω,
χαίρομαι όταν σε διαβάζω..
Δημοσίευση σχολίου