Μου λείπει να γράφω,
να είναι Σεπτέμβρης
κι έξω να κάνει ελπίδα.
Σιγά - σιγά
οι κύκλοι ακουμπούν τις αρχές τους
στο τέλος τους.
Κι εγώ,
μ' ένα κομμάτι λευκό ύφασμα στο χέρι
διαλέγω αν θα δέσω τα πόδια
για να πάψουν να τρέχουν.
Ή για να μην ματώσουν, τρέχοντας.
0 σκέψεις:
Δημοσίευση σχολίου