Είκοσι χρόνια
-
Είκοσι χρόνια εδώ. Σχεδόν κάθε μέρα τα τελευταία είκοσι χρόνια εδώ. Μα πώς
γίνεται; Μα δεν έχεις ζωή; Έχω. Αυτήν. Που αλληλεπιδρά διαρκώς με την
εξωψηφια...
Ψάχνοντας τη μέση μου κατάσταση, έφυγα από το αντιρατσιστικό φεστιβάλ γιατί φορούσα πουκάμισο. Δεν μπήκα στα χλιδάτα μαγαζιά στο πλακόστρωτο της Παραλίας, γιατί το παντελόνι μου ήταν απομίμηση. Στους μπυρόβιους κάτω από το Λευκό Πύργο δεν είχα κρατημένη θέση, γιατί ακόμη δεν έχω ιδέα από ξανθές και μελαχρινές. Τη μοναδική μου μέση κατάσταση έως τώρα τη βρήκα στα τραγούδια που πρόσφατα ανακάλυψα και αγάπησα. Μου φτάνει που μπορώ να τραγουδώ τις σκέψεις μου. Στο δωδέκατο κομμάτι της Νατάσσας είχα ήδη φτάσει σπίτι. Και σημείωσα, βράδυ Παρασκευής: «Η μέση, ιδανική μου κατάσταση ακόμη αναζητείται».
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
0 σκέψεις:
Δημοσίευση σχολίου