Από τη συνέντευξη του Λουκιανού Κηλαηδόνη στο «Βήμαmen», 01.05.2010 (Δέσποινα Λαδή):
«Ονειρεύομαι έναν κόσμο που δεν θα χρειάζεται καθόλου την τέχνη. Οσοι ασχολούνται με τη τέχνη είναι συνήθως άνθρωποι πληγωμένοι, που θέλουν να καλύψουν μια έλλειψη. Αλλά η τέχνη δεν είναι και δεν πρέπει να είναι δεκανίκι. Τα ωραιότερα πράγματα σε αυτή τη ζωή είναι κατα πιο απλά: ένα ποτήρι κρύο νερό, ένας σύντροφος, ένα ηλιοβασίλεμα».
Περί τέλους και λοιπών προσδοκιών
-
Το Προσδοκώ, το πιο πρόσφατο θεατρικό έργο του Γιώργου Βέλτσου (με τις
τρεις παρεμβάσεις της Ευγενίας Βάγια), που είδαμε σε πανελλήνια πρώτη στο
Φουαγιέ...
2 σκέψεις:
ξέρεις ότι σ' αγαπάω αλλά ο Λουκιανός λέει μαλακίες στη συγκεκριμένη περίπτωση..
Αααα..εγώ δεν θα σε πιέσω, αλλά όταν φτάνεις στο σημείο να χρειάζεσαι οτιδήποτε, συνήθως είσαι πληγωμένος.
Δημοσίευση σχολίου