Θεσσαλονίκη. Πλάκα και Σπιναλόγκα μαζί. Λεπροί και υγιείς ριγμένοι στην ίδια στεριά. Καμιά θάλασσα ανάμεσά τους, καμιά βάρκα δε χρειάζεται για να φτάσει ο ένας στον άλλο. Προκαταλήψεις και πληγές που δεν κλείνουν στα ίδια πεζοδρόμια. Λεπροί και υγιείς κοιτάζονται στους καθρέφτες των ίδιων αυτοκινήτων αλλά ποτέ δεν διασταυρώνουν τα βλέμματά τους. Στα ίδια τετραγωνικά, οι ξεχασμένοι από θεούς υπενθυμίζουν τον πόνο σε όσους έχουν ξεχάσει να είναι άνθρωποι. Κανένα προστατευτικό πλέγμα, οι γυάλινοι κόσμοι σπάνε κάθε μέρα όλο και περισσότερο. Ραγίσματα. Σιωπηρά, συνάμα τόσο διαπεραστικά «κραυγίσματα».
Στα σούπερ μάρκετ του Βαρδάρη, κυκλοφορούν μύγες. Στις ουρές των ταμείων περιμένουν οι λεπροί και μαζί τους οι μύγες. Ζουν μαζί. Οι λεπροί που έχουν για κατοικίδιο μια μύγα και οι υγιείς που έχουν για κατοικίδιο ένα τεριέ. Μοιράζονται τον ίδιο αέρα, είτε το θέλουν είτε όχι. Αυτοί και τα κατοικίδιά τους. Η μύγα ενοχλεί τον σκύλο, ο λεπρός τον υγιή. Ακουμπάει ο ένας τον άλλο, το ένα το άλλο τυχαία στο δρόμο και ανατριχιάζουν. Οι μεν για όσα θα ήθελαν να είναι και ποτέ δεν μπόρεσαν, οι δε για όσα φοβούνται ότι θα γίνουν, μέσα σε ένα κλίμα αβεβαιότητας.
Λεπροί με το ένα χέρι μακρύτερο από το άλλο. Περπατούν δυσανάλογα κατακερματίζοντας την αναλογία. Προσπαθούν να κρύψουν από τους πολλούς τη μοναδικότητά τους. Κακώς. Οι πολλοί, οι υγιείς δεν τολμούν να τους κοιτάξουν ούτε στα μάτια ούτε στα χέρια. Οταν φοβάσαι, όταν ιδρώνεις από το φόβο και σφίγγεις τις παλάμες μέχρι να ματώσουν κλείνεις τα μάτια, απεύχεσαι και σκέφτεσαι μπλε αμμουδιές και χρυσούς ουρανούς. Μέχρι να περάσει ο εφιάλτης. Μέχρι να φύγει μίλια μακριά. Κι όταν ξέρεις ότι δεν πρόκειται να εξαφανιστεί αλλά κρύβεται μερικά τετράγωνα παρακάτω, μαθαίνεις να μην κοιτάς. Αλλά ξέρεις πως ζει. Ξέρεις πως ζει μαζί σου, και πως όσο και να το ξεχνάς παροδικά, είναι πιο μόνιμο από ότι μόνιμο έχεις υποθέσει πως γνωρίζεις.
Και δεν υπάρχει καμιά επίλυση.
Υπάρχει μόνο παράλυση.
Η μόνη παράλυση και η τόσο αναπόφευκτη.
(Φωτ. από deviantart.com, «beggar kid by erenerdem»)
1 σκέψεις:
Δημοσίευση σχολίου