πρόσωπα, ζώα, πράγματα
-
π. Γιάννης Σπανός / Βίκυ Μοσχολιού. Στο ντοκιμαντέρ (του αγαπημένου φίλου
Άρη) Πίσω απ’ την μαρκίζα, ο Σπανός μιλάει για διάφορα πρόσωπα με τα οποία
συνεργ...
1/10/09
Μην μου κατεβάζεις το κουρτινάκι στο παράθυρο του λεωφορείου. Θέλω να παρατηρώ κάθετι κινητό και ακίνητο στους δρόμους της πόλης. Μπορεί να κάνεις κάθε μέρα την ίδια βαρετή διαδρομή, να τα βάζεις με τα εγωστικά τηλεκατευθυνόμενα με τις τέσσερις ρόδες και όμως πάλι θέλεις να κοιτάζεις έξω. Να ξεπεράσεις τα αποτυπώματα στο τζάμι και να αναπαυτείς στη θέα των εξω - αστικών.
Αλλωστε οι συνταξιδευτές σου είναι φάλτσες νότες στην προσπάθεια σου να πετύχεις την μοναχική σου αρμονία μετά από δέκα ώρες δουλειάς. Κατά βάθος, βλέπεις μόνο χοντροκομμένα δάχτυλα που πατούν το κουμπί της στάσης. Στάση και ανάσα. Στάση και ανακούφιση. Πόδια που δραπετεύουν από καταπατημένες ράμπες. Σκέψεις που απομακρύνονται και δεν επηρεάζουν την συχνότητά σου...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σκέψεις:
κάθε μέρα η ίδια βαρετή διαδρομή, κι όμως τελικά διαφορετική και ενδιαφέρουσα! μ' αρέσει
ευχαριστώ πολύ...επιβάτες είμαστε όλοι μας..
Δημοσίευση σχολίου